Η
μια είναι να περιμένει ο καθένας από μας, ταπεινωμένος τη σειρά του να
θυσιαστεί στο βωμό της πολιτικής στην οποια προσκύνησαν οι "ηγέτες"
μας...
Η άλλη είναι ο
περήφανος και ασυμβίβαστος ξεσηκωμός της κοινωνίας που ταπεινώνεται, για
να πετάξει στο λάκκο που έσκαψαν γι αυτήν, τους ίδους της τους δημίους.
Η επιμονή της Tρόικας για τη λήψη και νέων δημοσιονομικών μέτρων και η
"διαβεβαίωση" της κυβέρνησης Σαμαρά ότι δεν θα υπάρξουν πρόσθετα μέτρα
μέσα στο 2012, αποτυπώνουν τη σκληρή πραγματικότητα και αναδεικνύουν τις
δυσκολίες της διαπραγμάτευσης για την αλλαγή της εφαρμοζόμενης
οικονομικής πολιτικής.
Η άλλη όψη του νομίσματος είναι οι καταστροφικές
συνέπειες της συνταγής ακραίας λιτότητας στην αγορά, η οποία έχει
νεκρώσει λόγω της δραστικής συρρίκνωσης των εισοδημάτων και της βαθιάς
ύφεσης της ελληνικής οικονομίας.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι στις χώρες όπου εφαρμόζεται η πολιτική
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μειώνεται και το προσδόκιμο ζωής.
Σύμφωνα με μελέτη που έγινε, σε όποια γωνιά του πλανήτη πέρασε το ΔΝΤ
επέφερε...
Σοβαρά πλήγματα στις δομές υγείας, την ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη και τα προνοιακά προγράμματα, με συνέπεια να αυξηθούν οι
καρδιαγγειακές παθήσεις και ασθένειες όπως η φυματίωση αλλά και οι
αυτοκτονίες. Είναι γεγονός ότι η καταστροφική συνταγή της ύφεσης δεν
φτωχαίνει μόνο και εξαθλιώνει την κοινωνία, δεν νεκρώνει μόνο την αγορά,
αλλά, δυστυχώς, αφαιρεί και ανθρώπινες ζωές. Κυριολεκτικά σκοτώνει
αυτούς που δεν μπορούν να επιβιώσουν μέσα σε αυτές τις συνθήκες.
Πρώτος ανέδειξε το θέμα το 2008 σε μεταπτυχιακή, διδακτορική εργασία του ο φοιτητής του Πανεπιστημίου Γιέιλ (Yale), Σαντζέι Μπασού, σε συνεργασία με δύο φοιτητές από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, τους Ντέιβιντ Στάκλερ και Λόρενς Κινγκ, πυροδοτώντας τότε αντιδράσεις εναντίον του, ειδικά από εκπροσώπους του ΔΝΤ.
Στη μελέτη αυτή που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «Plos», γινόταν συγκριτική μελέτη σε 21 χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ κατά τα έτη 1991-2002 από την οποία φάνηκε ότι οι χώρες με δανειακή σύμβαση από το ΔΝΤ εμφάνισαν 16,6% μεγαλύτερη θνησιμότητα από φυματίωση, σε σύγκριση με άλλες χώρες που έκαναν περικοπές λόγω οικονομικών προβλημάτων χωρίς να έχουν μπει σε πρόγραμμα του ΔΝΤ. Μάλιστα, για κάθε χρόνο επιπλέον παραμονής στο πρόγραμμα του ΔΝΤ, η νοσηρότητα και η θνησιμότητα από φυματίωση αυξάνονταν κατά 4,1%!
Ο Αμερικανός καθηγητής Οικογενειακής και Κοινοτικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, Χάουαρντ Γουέιτζγκιν, δήλωσε εξάλλου πέρσι ότι «αν εξετάσουμε τα συστήματα υγείας στα σοβιετικά κράτη, πριν από την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, θα διαπιστώσουμε ότι ήταν μεν διεφθαρμένα, αλλά εξασφάλιζαν ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Μετά το 1989 όλα αυτά γκρεμίστηκαν. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το προσδόκιμο ζωής σε αυτές τις χώρες έπεσε κατά 6 ή 7 χρόνια», αναφέρει ο καθηγητής, επιβεβαιώνοντας τα αποτέλεσμα της μελέτης των τριών μεταπτυχιακών φοιτητών.
Γιατί αυξήθηκαν τα κρούσματα φυματίωσης; Επειδή σταμάτησαν οι εκτενείς εμβολιασμοί, μειώθηκαν οι γιατροί, βρέθηκαν άνθρωποι να ζουν στο δρόμο κάτω από άθλιες συνθήκες και οι περισσότεροι δεν είχαν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Δεν ήταν, όμως, μόνο στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που επιδεινώθηκε η υγεία των λαών λόγω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου… Στην Αργεντινή τη δεκαετία 1991-2001, οπότε «δρούσε» το ΔΝΤ, ο μισός πληθυσμός της χώρας (48%) έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν… Το αποτέλεσμα ήταν να αυξάνεται η θνητότητα των πολιτών κατά 5% για κάθε χρόνο «σωτηρίας» από το ΔΝΤ, ενώ το 2002 είχαν αυξηθεί κατά 40% οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους λόγω κατάθλιψης!
Αλλά και η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ το 1929-1937 οδήγησε σε 20% αύξηση των θανάτων από στεφανιαία νόσο, και στη Ρωσία την εποχή του μετα-κομμουνισμού, για κάθε ιδιωτικοποίηση που γινόταν, οι άντρες της περιοχής εκείνης εμφάνιζαν αύξηση θνησιμότητας τα επόμενα δύο χρόνια κατά 13%, κυρίως λόγω της μαζικής ανεργίας που ακολουθούσε…
Πιο πρόσφατο αλλά και γεωγραφικά κοντινό μας παράδειγμα είναι αυτό της Ρουμανίας, όπου το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι εφαρμόζει μια «συνταγή-σοκ» στο σύστημα Υγείας, με πάγωμα των προσλήψεων και απολύσεις στα νοσοκομεία, για να περικοπούν οι δαπάνες.
Ενα πραγματικά σοκαριστικό συμβάν έλαβε χώρα πέρσι στο μαιευτήριο «Τζουλέστι», στο Βουκουρέστι, όπου πέντε νεογνά κάηκαν ζωντανά λόγω της μη εγκατάστασης συστήματος πυρασφάλειας. Στο θάλαμο έκανε βάρδια μόνο μία νοσηλεύτρια που ήταν υπεύθυνη για 100 νεογνά. Ποιο να σώσει πρώτο; Ενα ακόμα γεγονός αναστάτωσε τη γείτονα χώρα όταν ο Εθνικός Οργανισμός Παρασκευής Εμβολίων έκλεισε προσωρινά, με τους γονείς να ψάχνουν απεγνωσμένα για εμβόλια κατά της φυματίωσης, ενώ υπάρχουν και μαρτυρίες για συγγενείς νοσηλευομένων στα δημόσια νοσοκομεία που πηγαίνουν στα αγαπημένα τους πρόσωπα κουβέρτες, μαξιλάρια και… φαγητό.
Την ίδια ώρα, έρευνα που δημοσίευσε προ μηνός ο δρ Ντέιβιντ Στάκλερ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ καταδεικνύει ότι «η ανεργία και η λιτότητα μπορούν να μετατρέψουν μια οικονομική κρίση σε επιδημία ψυχιατρικών νόσων», εφόσον περικόπτονται τα επιδόματα. Και αναφέρει το παράδειγμα της Σουηδίας, όπου το 1990 χρεοκόπησαν τράπεζες, αυξάνοντας σημαντικά την ανεργία, όμως δεν αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες. Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή υπάρχουν προνοιακά προγράμματα που στηρίζουν τους ανέργους. Αντίθετα, στην Ισπανία που αντιμετώπισε πολλαπλές τραπεζικές κρίσεις μεταξύ 1970 και 1980, αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες, επειδή δεν υπήρχε στήριξη των ανέργων από την Πολιτεία. Και ο δρ Στάκλερ εκτίμησε για τη χώρα μας ότι αν η κρίση διαρκέσει 10 χρόνια, η μεγαλύτερη επίπτωση θα είναι τα ψυχιατρικά νοσήματα.
Στη χώρα μας υπάρχει ήδη καθημερινό «δελτίο αυτοκτονιών» από ανθρώπους που πιέζονται ασφυκτικά από δάνεια ή από την ανεργία, με αποτέλεσμα να πέφτουν σε κατάθλιψη. Αλλά δεν είναι μόνο οι αυτοκτονίες… Κατά το 27ο Διεθνές Συνέδριο Κλινικής Καρδιολογίας, που διοργανώθηκε από το Ελληνικό Ιδρυμα Καρδιολογίας, ο καρδιολόγος δρ Ρίχτερ παρουσίασε στοιχεία σχετικά με την επίπτωση της οικονομικής κρίσης στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Σύμφωνα με αυτά, σε όλες τις χώρες σε οικονομική κρίση, επιδεινώνεται η ποιότητα διατροφής και αυτό σε συνδυασμό με το αυξημένο άγχος, κατάθλιψη και τα αυξημένα ποσοστά καπνίσματος, οδηγούν σε αυξημένη καρδιαγγειακή θνησιμότητα. Δεν έχουμε ακόμη στατιστικά για την Ελλάδα, αλλά «δεν προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά», προέβλεψε ο κ. Ρίχτερ.
Πρώτος ανέδειξε το θέμα το 2008 σε μεταπτυχιακή, διδακτορική εργασία του ο φοιτητής του Πανεπιστημίου Γιέιλ (Yale), Σαντζέι Μπασού, σε συνεργασία με δύο φοιτητές από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, τους Ντέιβιντ Στάκλερ και Λόρενς Κινγκ, πυροδοτώντας τότε αντιδράσεις εναντίον του, ειδικά από εκπροσώπους του ΔΝΤ.
Στη μελέτη αυτή που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «Plos», γινόταν συγκριτική μελέτη σε 21 χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ κατά τα έτη 1991-2002 από την οποία φάνηκε ότι οι χώρες με δανειακή σύμβαση από το ΔΝΤ εμφάνισαν 16,6% μεγαλύτερη θνησιμότητα από φυματίωση, σε σύγκριση με άλλες χώρες που έκαναν περικοπές λόγω οικονομικών προβλημάτων χωρίς να έχουν μπει σε πρόγραμμα του ΔΝΤ. Μάλιστα, για κάθε χρόνο επιπλέον παραμονής στο πρόγραμμα του ΔΝΤ, η νοσηρότητα και η θνησιμότητα από φυματίωση αυξάνονταν κατά 4,1%!
Ο Αμερικανός καθηγητής Οικογενειακής και Κοινοτικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, Χάουαρντ Γουέιτζγκιν, δήλωσε εξάλλου πέρσι ότι «αν εξετάσουμε τα συστήματα υγείας στα σοβιετικά κράτη, πριν από την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, θα διαπιστώσουμε ότι ήταν μεν διεφθαρμένα, αλλά εξασφάλιζαν ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Μετά το 1989 όλα αυτά γκρεμίστηκαν. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το προσδόκιμο ζωής σε αυτές τις χώρες έπεσε κατά 6 ή 7 χρόνια», αναφέρει ο καθηγητής, επιβεβαιώνοντας τα αποτέλεσμα της μελέτης των τριών μεταπτυχιακών φοιτητών.
Γιατί αυξήθηκαν τα κρούσματα φυματίωσης; Επειδή σταμάτησαν οι εκτενείς εμβολιασμοί, μειώθηκαν οι γιατροί, βρέθηκαν άνθρωποι να ζουν στο δρόμο κάτω από άθλιες συνθήκες και οι περισσότεροι δεν είχαν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Δεν ήταν, όμως, μόνο στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που επιδεινώθηκε η υγεία των λαών λόγω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου… Στην Αργεντινή τη δεκαετία 1991-2001, οπότε «δρούσε» το ΔΝΤ, ο μισός πληθυσμός της χώρας (48%) έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν… Το αποτέλεσμα ήταν να αυξάνεται η θνητότητα των πολιτών κατά 5% για κάθε χρόνο «σωτηρίας» από το ΔΝΤ, ενώ το 2002 είχαν αυξηθεί κατά 40% οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους λόγω κατάθλιψης!
Αλλά και η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ το 1929-1937 οδήγησε σε 20% αύξηση των θανάτων από στεφανιαία νόσο, και στη Ρωσία την εποχή του μετα-κομμουνισμού, για κάθε ιδιωτικοποίηση που γινόταν, οι άντρες της περιοχής εκείνης εμφάνιζαν αύξηση θνησιμότητας τα επόμενα δύο χρόνια κατά 13%, κυρίως λόγω της μαζικής ανεργίας που ακολουθούσε…
Πιο πρόσφατο αλλά και γεωγραφικά κοντινό μας παράδειγμα είναι αυτό της Ρουμανίας, όπου το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι εφαρμόζει μια «συνταγή-σοκ» στο σύστημα Υγείας, με πάγωμα των προσλήψεων και απολύσεις στα νοσοκομεία, για να περικοπούν οι δαπάνες.
Ενα πραγματικά σοκαριστικό συμβάν έλαβε χώρα πέρσι στο μαιευτήριο «Τζουλέστι», στο Βουκουρέστι, όπου πέντε νεογνά κάηκαν ζωντανά λόγω της μη εγκατάστασης συστήματος πυρασφάλειας. Στο θάλαμο έκανε βάρδια μόνο μία νοσηλεύτρια που ήταν υπεύθυνη για 100 νεογνά. Ποιο να σώσει πρώτο; Ενα ακόμα γεγονός αναστάτωσε τη γείτονα χώρα όταν ο Εθνικός Οργανισμός Παρασκευής Εμβολίων έκλεισε προσωρινά, με τους γονείς να ψάχνουν απεγνωσμένα για εμβόλια κατά της φυματίωσης, ενώ υπάρχουν και μαρτυρίες για συγγενείς νοσηλευομένων στα δημόσια νοσοκομεία που πηγαίνουν στα αγαπημένα τους πρόσωπα κουβέρτες, μαξιλάρια και… φαγητό.
Την ίδια ώρα, έρευνα που δημοσίευσε προ μηνός ο δρ Ντέιβιντ Στάκλερ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ καταδεικνύει ότι «η ανεργία και η λιτότητα μπορούν να μετατρέψουν μια οικονομική κρίση σε επιδημία ψυχιατρικών νόσων», εφόσον περικόπτονται τα επιδόματα. Και αναφέρει το παράδειγμα της Σουηδίας, όπου το 1990 χρεοκόπησαν τράπεζες, αυξάνοντας σημαντικά την ανεργία, όμως δεν αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες. Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή υπάρχουν προνοιακά προγράμματα που στηρίζουν τους ανέργους. Αντίθετα, στην Ισπανία που αντιμετώπισε πολλαπλές τραπεζικές κρίσεις μεταξύ 1970 και 1980, αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες, επειδή δεν υπήρχε στήριξη των ανέργων από την Πολιτεία. Και ο δρ Στάκλερ εκτίμησε για τη χώρα μας ότι αν η κρίση διαρκέσει 10 χρόνια, η μεγαλύτερη επίπτωση θα είναι τα ψυχιατρικά νοσήματα.
Στη χώρα μας υπάρχει ήδη καθημερινό «δελτίο αυτοκτονιών» από ανθρώπους που πιέζονται ασφυκτικά από δάνεια ή από την ανεργία, με αποτέλεσμα να πέφτουν σε κατάθλιψη. Αλλά δεν είναι μόνο οι αυτοκτονίες… Κατά το 27ο Διεθνές Συνέδριο Κλινικής Καρδιολογίας, που διοργανώθηκε από το Ελληνικό Ιδρυμα Καρδιολογίας, ο καρδιολόγος δρ Ρίχτερ παρουσίασε στοιχεία σχετικά με την επίπτωση της οικονομικής κρίσης στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Σύμφωνα με αυτά, σε όλες τις χώρες σε οικονομική κρίση, επιδεινώνεται η ποιότητα διατροφής και αυτό σε συνδυασμό με το αυξημένο άγχος, κατάθλιψη και τα αυξημένα ποσοστά καπνίσματος, οδηγούν σε αυξημένη καρδιαγγειακή θνησιμότητα. Δεν έχουμε ακόμη στατιστικά για την Ελλάδα, αλλά «δεν προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά», προέβλεψε ο κ. Ρίχτερ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια.
Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε.
Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Για τα άρθρα των συγγραφέων,ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο.