Ασιατικά λιμάνια: «Το μεγάλο τρώει το μικρό...»;

Δεν μπορούν όλα τα λιμάνια ανά τον κόσμο να παρακολουθήσουν τους φρενήρεις ρυθμούς αύξησης της μεταφορικής ικανότητας σε TEU' s των πλοίων όσον αφορά στις υποδομές τους. Η «βασική διαπίστωση» των εμπειρογνωμόνων που καταγράφηκε σχεδόν προ τριετίας φαίνεται ότι από τούδε και στο εξής θα αποτελέσει πεδίο συζητήσεων για τις εξελίξεις στη λιμενική «βιομηχανία». Τα μηνύματα που έρχονται από την Ασία αφ ενός δικαιώνουν την «διαπίστωση» αλλά προσθέτουν στον εναρκτήριο διάλογο την άποψη ότι το «μεγάλο τρώει» το μικρό υπονοώντας ότι όσα λιμάνια θα μπορέσουν ως ένα βαθμό να αναπτύξουν υποδομές και ηλεκτρομηχανικούς εξοπλισμούς θα διατηρούν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας των εμπορευματικών ροών εις βάρος των μικρότερων. Των πιο αδύναμων.
Βέβαια μία άλλη ομάδα εμπειρογνωμόνων που παρακολουθεί τις επισημάνσεις και το διάλογο των συναδέλφων τους του λιμενικού τομέα, έχουν ήδη επισημάνει, ότι όλες ή σχεδόν όλες οι μεγάλες εταιρίες διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων έχουν παραγγείλει νεότευκτα σε καταφανώς μικρότερη κλίμακα μεταφορικής ικανότητας σε σχέση με τις παραγγελίες μεγαθήριων. Ο λόγος απλός.
Τα μεγαθήρια απαιτούν, πληρότητες, ταχύτητα συγκέντρωσης και διασποράς των εμπορευματοκιβωτίων αλλά και εγκαταστάσεις σε λιμάνια που σε όλα δεν υπάρχουν. Άλλωστε το «κάζο» των λιμανιών της Β. Ευρώπης με την εμφάνιση των γιγάντων είναι ακόμη νωπό.
Εκ των συναγομένων και από τις δύο ομάδες εμπειρογνωμόνων τα πλοία με μεσαίες και μικρές μεταφορικές ικανότητες θα είναι εκείνα που θα διατηρήσουν στην ενεργό δράση τα «μικρότερα» λιμάνια τα οποία και μέλλεται να πρωταγωνιστήσουν σε μία νέα εκδοχή του short sea προσαρμοσμένου στις ανάγκες των μεγαθήριων αλλά και των επιταγών του παγκόσμιου εμπορίου. Με βάση τα ανωτέρω μέλλεται να αποδειχθεί αν τα μικρά λιμάνια θα αποδειχθούν «πολύ σκληρά για να πεθάνουν».

πηγη