• Επιστολή- «βόμβα» της ΟΜΥΛΕ στους πολιτικούς αρχηγούς: «επιχειρείται το μεγάλο έγκλημα»
• Τι είπαν Τσίπρας- Μεϊμαράκης στο ντιμπέϊτ για το θέμα της πώλησης των ΟΛΠ και ΟΛΘ
• Τι υποστηρίζει η Ελλάδα στην προσφυγή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της απόφασης της ΕΕ για την ακύρωση των φοροπρονομίων της Cosco
• Ποια στοιχεία αναφέρει η ΟΜΥΛΕ στην επιστολή της και καταρρίπτει το «μύθο της επένδυσης της Cosco»
Επιστολή- «βόμβα» στέλνει προς όλους τους πολιτικούς αρχηγούς η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), ξεκαθαρίζοντας ότι «η επιχειρούμενη πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών των Ο.Λ.Π και Ο.Λ.Θ δεν μπορεί να προχωρήσει».
Ωστόσο, μόλις μια μέρα νωρίτερα το θέμα είχε συζητηθεί- επιδερμικά- στο «ντιμπέϊτ» των Αλέξη Τσίπρα και Ευάγγελου Μεϊμαράκη, με τον πρώτο να αναφέρει ότι δεν θα πωληθεί το 67% των μετοχών όπως είχε προγραμματίσει η προηγούμενη κυβέρνηση αλλά το 51% με αποτέλεσμα το Δημόσιο να διατηρήσει μεγαλύτερο ποσοστό και τον δεύτερο να μιλάει 2- 3 φορές, με ιδιαίτερα θερμά λόγια για την «επένδυση» της Cosco στον Πειραιά, που- κατά τον ίδιο δημιούργησε θέσεις εργασίας και έφερε έσοδα….
Η ΟΜΥΛΕ στην επιστολή της (για να την διαβάσετε ολόκληρη πατήστε εδώ) «αποκαθηλώνει», με συγκεκριμένα στοιχεία το «μύθο της Cosco» και καταγγέλλει ότι τον Ιούνιο του 2015, όποτε και η Διεύθυνση Ανταγωνισμού της ΕΕ έκρινε ότι η COSCO «καρπούται παράνομες φοροαπαλλαγές, οι οποίες αποτελούν έμμεση επιδότηση της COSCO»
«Σύμφωνα με εκτιμήσεις τις οποίες παρόλο που κατ’ επανάληψη τις έχουμε δημοσιοποιήσει και δεν έχουν διαψευστεί, φτάνουν μέχρι σήμερα τα 40 εκατομμύρια ευρώ και θα συνεχίζονται για τα επόμενα χρόνια με ποσό άνω των 7 εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος. Παρόλο την απόφαση αυτή που δημοσιοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2015, τόσο η τότε Κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες, υπέστησαν «ΑΦΩΝΙΑ» την ώρα που ψήφιζαν φόρους και χαράτσια για τους εργαζόμενους, χαρίζοντας εκατομμύρια ευρώ στην COSCO.
Αναμένουμε έστω και προεκλογικά μια εξήγηση για αυτή την «ΠΡΟΚΛΗΣΗ»: Θα προτιμήσουν να πληρώνει το Ελληνικό Δημόσιο και πρόστιμα στην Ε.Ε ώστε να χαρίσουν τις φοροαπαλλαγές στην COSCO;», αναφέρουν στην επιστολή τους οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφερθεί ότι η κυβέρνηση έκανε, στις 2 Ιουνίου 2015, προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ζητώντας το εξής:
• Να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 23ης Μαρτίου 2015 σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις SA.28876 (2012/C) (ex CP202/2009) τις οποίες χορήγησε η Ελλάδα στις εταιρείες Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά & Cosco Pacific Limited•
Η κυβέρνηση με αυτή την κίνηση, για την οποία ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ έχουν πάθει «αφωνία», όπως λένε οι εργαζόμενοι, αναλαμβάνει το «ρίσκο» της πληρωμής προστίμου, προσαυξημένου με δικαστικούς τόκους.
Σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες του Pireas2day.gr η κυβέρνηση προβάλει πέντε λόγους για να στηρίξει το αίτημά της, οι οποίοι είναι οι εξής:
1) Πρώτος λόγος ακύρωσης αντλούμενος από την παραβίαση των δικαιωμάτων άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Για να στηρίξει αυτό το λόγο η Ελλάδα επικαλείται τη μεταβολή της πραγματικής και νομικής βάσης της διαδικασίας μεταξύ της απόφασης κίνησης της διαδικασίας και της απόφασης για τη διαπίστωση της χορήγησης ενισχύσεων.
2) Δεύτερος λόγος ακύρωσης αντλούμενος από την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ σχετικά με την έννοια της κρατικής ενίσχυσης.
Σε αυτό το σημείο η Ελλάδα επικαλείται ότι δεν υπάρχει οικονομικό πλεονέκτημα ούτε έχει γίνει επιλεκτικά η χορήγηση των φοροαπαλλαγών και ιδίως ότι η ΕΕ δεν προσδιόρισε ορθώς το σύστημα αναφοράς των υπό κρίση μέτρων, παρέλειψε να αξιολογήσει την ουσιωδώς διαφορετική νομική και πραγματική κατάσταση των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε έργα δημοσίων υποδομών υπό το πρίσμα των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των συμβάσεων παραχώρησης με αυτό το αντικείμενο και παρέβλεψε τις βασικές και κατευθυντήριες αρχές του γενικού φορολογικού συστήματος τις οποίες προδήλως εξυπηρετούν τα υπό κρίση μέτρα.
3) Τρίτος λόγος ακύρωσης αντλούμενος από την εσφαλμένη, ελλιπή και αντιφατική αιτιολογία ως προς τη στοιχειοθέτηση κρατικής ενίσχυσης.
Προς στήριξη του λόγου αυτού, η Ελλάδα επικαλείται την εσφαλμένη, ελλιπή και αντιφατική αιτιολογία ως προς: α) τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων μέσω κρατικών πόρων, β) την ύπαρξη επιλεκτικού πλεονεκτήματος, γ) ως προς τη σύγκριση με παρόμοιες διατάξεις φορολογικού χαρακτήρα σχετικά με συμβάσεις παραχώρησης έργων δημοσίων υποδομών που ενέκρινε η Επιτροπή, και δ) τη νόθευση του ανταγωνισμού και την επίδραση στο εμπόριο των κρατών μελών.
4) Τέταρτος λόγος ακύρωσης αντλούμενος από την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ σχετικά με το συμβατό των ενισχύσεων με την εσωτερική αγορά.
Σε αυτό το σημείο η χώρα μας θεωρεί ότι υπήρξε εσφαλμένη εκτίμηση από την ΕΕ ως προς την ύπαρξη συμβατών περιφερειακών ενισχύσεων καθώς και ως προς την ύπαρξη αναγκαίων, αναλογικών και με χαρακτήρα κινήτρου ενισχύσεων για την επίτευξη ενός στόχου κοινού συμφέροντος.
5) Πέμπτος λόγος ακύρωσης αντλούμενος από την εσφαλμένη ποσοτικοποίηση των ενισχύσεων και την παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης κατά το στάδιο της ανάκτησης.
Η Ελληνική Δημοκρατία επικαλείται την εσφαλμένη μεθοδολογία που προτείνει η ΕΕ για την ποσοτικοποίηση των ενισχύσεων και την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης.
Η ΟΜΥΛΕ
Στο μεταξύ, η ΟΜΥΛΕ στην επιστολή της καταρρίπτει με συγκεκριμένα στοιχεία τον ισχυρισμό για «επένδυση- μοντέλο» της Cosco στον Πειραιά, σημειώνοντας ότι «τον Οκτώβριο του 2009, ολοκληρώθηκε η παραχώρηση των προβλητών ΙΙ και ΙΙΙ στον Πειραιά. Σήμερα, 6 χρόνια μετά είναι εύκολο να γίνει ένας απολογισμός αυτής της παραχώρησης και να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα για το όφελος του Ελληνικού Δημοσίου από αυτήν την παραχώρηση.
Δυστυχώς, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις – προκλήσεις για ένα δημόσιο διάλογο με την συμμετοχή της κοινωνίας των Λιμανιών, οι Κυβερνήσεις αρνήθηκαν μια τέτοια συζήτηση αρκούμενες στα προπαγανδιστικά παίγνια για δήθεν μεγάλη επένδυση της COSCO».
Παρακάτω αναφέρουν τα εξής:
1) Κατά την διάρκεια της παρουσίας της COSCO (ΣΕΠ) στον Πειραιά, υπήρξαν δυο λεγόμενοι “φιλικοί διακανονισμοί” οι οποίοι μόνο φιλικοί δεν ήταν, αφού λειτούργησαν υπέρ και μόνο της COSCO (ΣΕΠ) με αποκορύφωμα την αναστολή – κατάργηση του εγγυημένου ανταλλάγματος που ορίζει η αρχική σύμβαση
2) Οι περίφημες προσλήψεις της COSCO, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία δεν ξεπερνούν τις 260, ενώ απασχολούνται μέσω εργολάβου ευκαιριακά, ορισμένες επιπλέον δεκάδες. Αντ’ αυτού μειώθηκαν οι θέσεις απασχόλησης στον Ο.Λ.Π την περίοδο 2009 – 2015 περίπου κατά 600 άτομα.
Οι συνθήκες απασχόλησης, έχει πλέον επιβεβαιωθεί ότι είναι ένα μοναδικά αρνητικό φαινόμενο στην Ευρώπη.
3) Η ΣΕΠ (COSCO) αξιοποίησε την πλεονεκτική θέση του Πειραιά και τις αρχικές συμφωνίες που ο Ο.Λ.Π είχε πραγματοποιήσει και σε καμία περίπτωση δεν υπήρξαν νέα φορτία της COSCO.
4) Το μεγάλο έγκλημα είναι η πλήρης αποδυνάμωση των Λιμανιών από έμψυχο δυναμικό σε μια περίοδο που τα Λιμάνια παρουσιάζουν κερδοφορία, λειτουργούν στο “κόκκινο” και ταυτόχρονα επιχειρείται η εργολαβοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
«Από το 2014, οι Κυβερνήσεις απέναντι σε αυτήν τη κατάσταση επιχειρούν την πλήρη πώληση των Οργανισμών Ο.Λ.Π και Ο.Λ.Θ οι οποίοι βρίσκονται στην κορυφή των οργανισμών εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος.
Τόσο η Κυβέρνηση της περιόδου 2012 – 2014 όσο και η τελευταία Κυβέρνηση παρά τις αντίθετες δεσμεύσεις, επιχειρούν την πώληση της πλειοψηφίας του μετοχικού κεφαλαίου του Ο.Λ.Π και Ο.Λ.Θ. Εδώ πλέον, δεν έχουμε κανένα λιμενικό μοντέλο που να έχει προηγούμενο σε Ευρωπαϊκή η σε άλλη προηγμένη χώρα αλλά μόνο στο σκληρό νεοφιλελεύθερο μοντέλο που επιχειρήθηκε επί Thatcher (Θάτσερ) και σήμερα αποδέχονται όλες οι πολιτικές πτέρυγες της Αγγλίας ως αποτυχημένο εγχείρημα και επιπλέον σε χώρες με αποικιοκρατικά καθεστώτα. Όταν δε στην περίπτωση του Πειραιά η πώληση και οι “φιλικοί διακανονισμοί” ταυτίζονται με την COSCO (βλέπετε δηλώσεις Σαμαρά ή δηλώσεις Δραγασάκη στην Κίνα) έχουμε πέρα των άλλων και έντονη οσμή σκανδάλου».
Τι σημαίνει όμως η πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών των ΟΛΠ και ΟΛΘ;
Η ΟΜΥΛΕ σημειώνει τα εξής:
1. Παραδίδει την Δημόσια αρχή την οποία ασκούν οι δυο Οργανισμοί με βάσει τον Ν: 2688/99 σε ξένους μονοπωλιακούς ομίλους.
2. Θέτει υπό αίρεση τα δημόσια αγαθά που συνυπάρχουν και παρέχονται από ένα λιμάνι δημόσιου χαρακτήρα. Παραδίδει το κρίσιμο θέμα διαμόρφωσης τιμολογιακής πολιτικής και περιβαλλοντικής προστασίας σε ιδιωτικά συμφέροντα.
3. Μεταφέρει δυο λιμάνια τα οποία είναι Λιμάνια – Πόλεις στην εξουσία κερδοσκοπικών συμφερόντων, παραδίδοντας το σχεδιασμό της ανάπτυξης των δυο Λιμανιών και κατ’επέκταση των ευρύτερων περιοχών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης σε τρίτους χωρίς καμία δυνατότητα παρέμβασης της τοπικής και περιφερικής αυτοδιοίκησης. Ο τρόπος λειτουργίας όλα αυτά τα χρόνια της ΣΕΠ (COSCO) το επιβεβαιώνει.
4. Παραδίδει, κρίσιμες δραστηριότητες για την οικονομική ανάπτυξη της Χώρας, όπως ο Τουρισμός, η ανάπτυξη της Κρουαζιέρας, η Ακτοπλοΐα και η σύνδεση με τα Ελληνικά νησιά, και το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο σε σχεδιασμούς των ξένων μονοπωλιακών ομίλων.
5. Μετατρέπονται τα Λιμάνια σε μονοπώλια συμφερόντων ξένων κρατικών ομίλων.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια.
Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε.
Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Για τα άρθρα των συγγραφέων,ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο.